Yasa’dan Kanun’a, Kozmos’tan Kaos’a İnsanlığın Varlıksal Seyri
Yasa, kendisine keşfedilmek yoluyla ulaşılan doğal kurallar; Kanun ise sosyal düzeni sağlamak gibi gayelerle oluşturulan yapay ve dolayısıyla dönemine ait olan geçici kurallar bütünüdür. İnsanlık, düşünsel ve gelişimsel sürecinin başlarında doğada zaten var olduğuna inandığı yasalara (ilahi anlamda), keşfetmek yoluyla ulaştı ve bu yasalarla kendisine bir sosyal düzen oluşturdu. Her ne kadar yeni dinler, zaman zaman -özellikle ilk neşet ettikleri dönemlerde- bir takım kanunlar yaratsalar da insanlık dinlerin getirdiği bu kanunları da yasalaştırma temayülü gösterdi. Zira bu anlayışta hayatta kalmanın yolu, mutlak anlamda itaat; itaat etmenin mutlak yolu da ilahi olana uygun yaşamaktı. Bu da yasaya göre yaşamak anlamına geliyordu. (İlk dönem semavi dinlerin dini hukuklarına yasa ismini vermeleri bu algının ürünü olsa gerektir.) Bu haseple ilk dönem insanlığının sosyal düzenini sağlayacak hukuki kuralları doğada zaten mevcut kuralları keşfetmek yoluyla oluşturuldu. Yukarı...