Roller!
Neden insanları hep başkalarının yaratmış olduğu roller ile yargılarız?
Hiç kimse, ondan önce hayatımıza girmiş olan başka bir karakterin çizdiği rolden farklı olamaz mı? Yahut o rollerden sıyrılamaz mı?
Neden hep birini, bir başkasına benzeterek tanırız?
Hiç kimse; hiç bir tanıma, hiç bir tanımlılığa dahil olmadan hayatımızda bulunamaz mı?
Neden illa ki rollerle düşünürüz?
İyi olsa dahi, tanımadığımız bir rolden mi korkarız?
Bilinemeyen, ürkütür mü ruhumuzu?
Yahut tanımak, tanımlamak, bizim korkaklığımızın mı adıdır?
Sizi bilmem ama ben tanıyamamaktan korkmuyorum artık! Dahası tanımaya da çalışmıyorum artık! Çünkü artık yakinen biliyorum ki; tanıdığım, herkesleşecek! Ve herkesleşen, kıymetsizleşecek!
Bırakalım artık! Kıymetli olmasını istediğimiz, kıymetiyle var olmasını arzuladığımız her ne varsa, tanımayalım onu. Tanımaya dahi çalışmayalım.
Akadaş, dost, sevgili yahut Tanrı... her ne iseniz rahat bırakın onu! Tanımayın, bilmeyin ve bilmemekle kıymetli kılın birbirinizi...
Yorumlar
Yorum Gönder