Grek Felsefesi T. Not (2)
Ruh, en eski tarihlerden beri “canlılık veren şey” olarak tanımlanmış ve tanrısal bir varlık olarak algılanmış.
Platon ruha ide ismini vermiş ve onun tikel varlıkların bilgisi olduğunu söylemiştir. Böylece bilgi esas olarak madde onun sıfatı yahut tezahürü olmuştur. Bu haseple ona göre bilgi hep var iken, onun sıfatı olarak madde her zaman var değildir.
Aristo ise ruhu direk bilgi (form) olarak adlandırmış ve ruhu maddenin sıfatı haline getirmiştir.
Aristoya göre bilgisiz madde (cevher), bilgiye (ruh) ulaşmadan var olamaz. Ona göre maddenin varlık kazanması için bilgisine (forma - ruha ) ihtiyacı vardır. Fakat form(ruh) bu birleşimde bizatihi maddenin bilgisi olduğu için yani objesi madde olduğu için sabite değildir.
Dolayısıyla Aristoya göre de madde, formun aslı olması hasebiyle bütün zamanlarda var hale gelmiştir. Lakin aristo’nun formsuz (bilgisiz) maddenin var olamayacağı düşüncesi üçüncü bir payda ortaya çıkartmıştır ki bu da cevherdir.
Dolayısıyla Aristo ve Platon’un felsefelerinde ruh, sadece canlılık veren tanrısal bir varlık değil, bizatihi bilgi olarak varlık kazanmıştır.
Böylece düşünce de, maddenin ruhunu anlamaya çalışmak olarak tanımlanma fırsatı bulmuştur.
Yorumlar
Yorum Gönder